Süper Baba

Ben küçük bir çocukken elektrik kesintileri çok olurdu. Gerçi o zamanlar teknolojiye bağımlı değildik; tek bir televizyon kanalı vardı, o da daha renklenmemişti. Radyonun bize eşlik ettiği, "Yurttan Sesler" in birbirinden güzel eseri seslendirdiği ve "Radyo Tiyatrosu" - "Arkası Yarın" ların heyecanla takip edildiği dönemlerdi. Anlayacağınız kesintileri pek umursamadık.

Her neyse, işte o dönemde ben ve canım kardeşim babamın süper güçleri olduğunu öğrenmiştik!! Dün gibi hatırlarım; ne zaman elektrik kesilse babam bizimle birlikte tam ampulün altına gelecek şekilde yatar ve elektriği çağırırdı: Ellerimiz havada ampule doğru uzanmış...Sanki iple bir şey çekermiş gibi "Gel elektrik geellll geeelllll..." şarkısı eşliğinde elektriği çağırırdık ve her seferinde de gelirdi!

Bazen hemen çağırırdık, bazen de babam konsantre olmayı bekler ve hazır olunca çağırırdı. Elektrik bir kez kayıtsız kalmadı bu çağrılara.

Babamın elektriğe hükmedebildiğini görmek bizi hem heyecanlandırır hem de gururlandırırdı.

Tabii yıllar sonra işin aslını öğrendik; babacığım kesintiler önceden duyurulduğu için elektriğin kaçta geleceğini bilirmiş ve ona göre "hazır" olur, çağırırmış. Çocuğuz daha nereden bilelim! Gerçi bilsek bir şey değişir miydi? Bizim babamızın süper güçleri vardı ve hep olacak; en kötü anımızda hissedip bizi aradığında, kalbimiz kırıldığında bizimle birlikte gözyaşı döktüğünde...Her zaman süper o!