ilk aşk

sanırım 5 yaşındaydım. taşınıyoduk canım güzel evimizden. bi çocuk vardı saçları sapsarı gözleri masmaviydi. gözgöze bakıyoduk öyle ağlamaklı. sonra banyo penceresinden güvercin girmişti içeri ben çok korkmuştum. babam evde kimse kalmayacak o da içerde kalmasın tadında bi hareketle yakalayıp dışarı çıkardı kuşu. sonra evin bütün camları sıkı sıkı kapatıldı. içerde hiç eşya kalmadı. sarı saçlı mavi gözlü çocuk ben bi de babam. sonra ben o çocuğa ağlayarak elimdeki oyuncak köpeklerden birini verdim. sarıldım. sonra çıktık ordan hepberaber.
arabaya bindiğimizi ve camdan baktığımı hatırlıyorum. yine gözlerimde yaşlar. ne hissettiğimi tam olarak hatırlayamasam da uzun uzun el sallamıştım arabadan geriye doğru bakarak.
şimdi o hüznün sebebini anlayamıyorum ama bir de şu anı var.

benim osman diye sarı saçlı mavi gözlü bir arkadaşım varmış (varmış diyorum çünkü osman adı hiç yok hafızamda) komşumuz ikimize birden bakarmış falanmış filanmış... defalarca bizi yemek masasının altında öpüşürken yakalamış.

sanırım benim ilk aşkım, oyuncağımı hediye ettiğim ve arabadan uzun uzun el salladığım küçük çocuk. osman.

hey gidi...