sobalı evlerde büyüyen çocuklar kışın gecenin bir vakti çişlerinin gelmemesi gerektiğini bilirler. çünkü sobalı evler tek odası ısınan özellikle mutfağı, banyosu ve tuvaleti buz gibi olan evlerdir. geceleri karanlıkta soba artık soğumuş olsa da etrafına yaydığı ılık gölge o odayı cennete çevirir.
sobalı evler kışın kestane kokusunun, sıcak çayın, çekirdeğin ve patlamış mısırın eksik olmadığı evlerdir. sadece dışınızı değil içinizi de ısıtan sobadır. sobanın etrafına topladığı anne, baba, kardeş -ki aile deriz biz ona- dünyanın en sıcak dört duvarını gösterir size.
sıcacık banyoyla, sıcacık oturma odası arasındaki buz gibi koridor kabus gibidir siz banyodan çıktığınızda. koşarsınız ve sobaya sarılmamak için zor tutarsınız kendinizi.
sobalı evler anneler için eziyet, çocuklar için güzel anılarla doludur.
sobalı evler anneler için eziyet, çocuklar için güzel anılarda DOLUYDU...
4 yorum:
hiç sobalı bir evde oturmadım.. ama okul yolundan dönerken evlerden gelen soba kokusuna bayılırdım, ne zaman o kokuyu duysam kışın yürüdüğüm hayaller kurduğum okul yolum aklıma gelir...
ve ne zaman iğde kokusu duysam aynı yol yaz olur...
iğde ağacı ananemin bahçesi demek benim için :)
bu yorumu da ayrıca çok sevdim, teşekkür ederim :)
Evet oyle guzel taraflarida vardi tabii.
Ama,
komsumuzun evinde kiz kardesim uzerine dusup yaninca,guzelim karlarin ustune sozde insanlar kaymasin diye soba kullerini serpip evinin pisligini cevreye dagitan insanlara mudahale etme firsati yakalayamayinca ,yasin buyudugundede soba kurup kaldirma ve borulari yikama isine ortak olunca guzelligi batsin diyebiliyorsun.
Yasasin kalorifer!
bunları bilmek de dindirmiyor özlemi...
"her şee rağmen yaşasın çocukluk!" diyebiliryorum sadece :)
Yorum Gönder