çeşme

denizi görünce heyecanlanırdım...

bir deniz vardı uçsuz bucaksız, soğuk mu soğuk. ayak paymaklarım babamın kollarının arasından değerdi suya. suyun içi balık kaynıyordu, ahtapotlar da vardı az ileride. bir deniz buz gibi...

ve dün, o deniz yine buz gibi. ayak parmaklarım çoktan uzamış bacaklarımın bitiminde, ayaklarımın ucunda değiyorlar denize. babamı arıyor gözlerim. ayak parmaklarım üşüyor. balıklar yerli yerinde, ahtapotları göremiyorum.

bir deniz buz gibi, dünden ve daha öncesinden değişmeden bana kendini hatırlatan...