en çok kalabalığın içinde annemi bulamamaktan, uzun yolculuklarda moladan sonra otobüsü bulamamaktan, molada gidilen tuvaletin ardından otobüse yetişemekten korkardım... büyüyünce kayboldum...
5 yorum:
Adsız
dedi ki...
ben de. o yuzden gozum surekli otobuste olurdu veya ben hic inmezdim. annemler gelmezse otobusu bekleticektim cunku.
yolculuklarda babamı arardım en çok, anne figurim azıcık silik gibi ( annem duymasın)... tuvalete de giderdim her molada..burada annem var işte çiş hususunda birleşiyoruz, ee cinsiyet aynı ne de olsa....
sokakta, okula giderken otobuste, yururken de genel de babamı kabetme telaşım oldu, özellikle de salak gibi başka bir adamın elini tutmaya kalktığımda...:):
hala yolculuk yapıyorum, hala tuvalete gidiyorum...artık tek korkum "kendim"i kaybetmek.. "o" da neyse artık...
5 yorum:
ben de. o yuzden gozum surekli otobuste olurdu veya ben hic inmezdim. annemler gelmezse otobusu bekleticektim cunku.
ben de...
tuvalete bile gitmezdim...
korkular da büyüyor ama şekil değiştiriyor...
biri dedi ki:
ben de ulan ben de! beni babam arabada bırakır giderdi bilmediğim şehirlerde. ondan olsa gerek.
yolculuklarda babamı arardım en çok, anne figurim azıcık silik gibi ( annem duymasın)...
tuvalete de giderdim her molada..burada annem var işte çiş hususunda birleşiyoruz, ee cinsiyet aynı ne de olsa....
sokakta, okula giderken otobuste, yururken de genel de babamı kabetme telaşım oldu, özellikle de salak gibi başka bir adamın elini tutmaya kalktığımda...:):
hala yolculuk yapıyorum, hala tuvalete gidiyorum...artık tek korkum "kendim"i kaybetmek.. "o" da neyse artık...
bu başka elleri tutma durumu herkeste olmuş sanırım :)
kendimi kaybetmek hususundan bahsetmiştim ben bi yerlerde...
bunu istiyor muyum yoksa bundan korkuyor muyum bilmiyorum :)
Yorum Gönder